Nu we toch in de buurt zijn, mag een bezoekje aan Loch Ness niet ontbreken. Maar vanwege overweldigende belangstelling voor het visitor centre in Drumnadrochit (hoe poetisch klinkt dat!), reden we maar even door naar de Glenn Affric, een natuurreservaat in het achterland met watervallen!
Klein puntje van aandacht, onze eerste single track road... best smal af en toe... maar tis hier nergens druk (nou ja, bij het visitor centre dan ;-).
Bij aankomst eerst maar ff wat eten in het bussie want t regende weer pijpestelen. Zo fijn dat je dan droog zit en alles bij je hebt!
Maar t werd weer droog dus op naar het viewpoint:
En terug via de watervallen, veel grote varens onderweg, je hoeft niet te vragen of het hier wel eens regent... #zogroen
De waterval kolkte met grote kracht naar beneden:
Dat was alweer een mooie wandeling, bij het dorpje Cannich, waar ook een mooie camping lag dus iets om te onthouden als alternatief voor Inverness. Ook leuk, langs de weg een huisje met courses in natural dyeing, een andere keer misschien?
Op de terugweg was het rustig geworden bij het Monster van Loch Ness dus nu maar gestopt, heel aardig gedaan met zes kamers met een 'verhaal' en voor de gelegenheid in onze eigen taal, voorgelezen door de zus van de koningin!
#spoileralert - ik wil natuurlijk de magie niet verbreken maar de kern van het verhaal is, dat er geen kern is. Alles berust op aannames, is in scene gezet, een luchtspiegeling of een andere illusie... wel knap dat t zolang al zoveel mensen bezighoudt!
Morgen 200 km rijden naar het noordelijkste puntje vasteland: John o' Groats! T schijnt er heel rustig te zijn en dat lijkt ons na deze stadscamping best lekker 😂.
Wat is het daar mooi groen overal! Jammer dat de zoektocht naar Nessie is gestrand.
BeantwoordenVerwijderen